从未说起你

我从未有勇气说起你
我的街区的广阔天空
还有你们，阻挡空气瀑流的屋顶
美丽蓬松的屋顶，我们的房屋的头发
关于你们，我也缄默，烟囱，悲伤的实验室
被月亮遗弃，伸长着脖子
还有你们，或开或关的窗户
横穿地破碎，当我们命丧海外

我甚至无法描述那座房屋
它了解所有的逃离与我的归来
虽然狭小，但从不将眼睑合上
什么也无法传达绿色门帘的气味
以及我点灯上楼时楼梯的嘎吱声
以及大门上的树叶

其实我想写这座房屋的门把手
写它粗糙的握手和友好的嘎吱声
虽然我对它了解那么多
但我只能重复极其普通的冗长的话
那么多情感，存在于一次心跳与第二次之间
那么多事物，能在双手中被紧握

你们不必惊讶，我们无法描述世界
我们只能以名字深情地说起事物

作者 / [波兰]兹别格涅夫·赫贝特
翻译 / 冬至

Nigdy o tobie

Nigdy o tobie nie ośmielam się mówić
ogromne niebo mojej dzielnicy
ani o was dachy powstrzymujące wodospad powietrza
piękne puszyste dachy włosy naszych domów
Milczę także o was kominy laboratoria smutku
porzucone przez księżyc wyciągające szyje
i o was okna otwarte-zamknięte
które pękacie w poprzek gdy umieramy za morzem
Nie opiszę nawet domu

zna wszystkie ucieczki i moje powroty
choć mały jest i nie opuszcza powieki zamkniętej
nic nie odda zapachu zielonej portiery
ani skrzypienia schodów po których wnoszę zapaloną lampę
ani liścia nad bramą
Chciałbym właściwie napisać o klamce furtki tego domu
o jej szorstkim uścisku i przyjaznym skrzypieniu

i choć wiem o niej tak wiele
powtarzam tylko okrutnie pospolitą litanię słów
Tyle uczuć mieści się miedzy jednym uderzeniem serca a
drugim
tyle przedmiotów można ująć w obie ręce

Nie dziwcie się że nie umiemy opisywać świata
tylko mówimy do rzeczy czule po imieniu

Zbigniew Herbert