酒吧里的炸弹将在十三点二十分爆炸

0627.webp

恐怖分子,他在看

酒吧里的炸弹将在十三点二十分爆炸。
现在才十三点十六分。
还有一些人来得及进去。
一些人出来。

恐怖分子已来到对街。
这段距离让他不受坏事波及,
又可以像在看电影似地一览无遗:

穿黄色外套的女人,她进去了。
戴黑色眼镜的男人,他走出来。
穿牛仔裤的男孩们,他们在聊天。
十三点十七分四秒。
那个小个子是幸福的,他坐上机车,
而那个高个子进去了。

十三点十七分四十秒。
那个头发绑绿色蝴蝶结的女孩正在走着。
只是公车突然把她拦住了。
十三点十八分。
女孩已不在。
她真的那么笨走了进去,还是没有?
等他们把人抬出来的时候就知道了。

十三点十九分。
不知怎地没人走进去。
而且还有一个秃头胖子走出来。
但是他好像在口袋里找什么东西然后
在十三点二十分差十秒,
他回头去找那没有价值的手套。

现在是十三点二十分。
时间过得真慢。
或许是现在。
不,还没到。
对,现在。
炸弹,它爆炸。

作者 / [波兰] 辛波丝卡
翻译 / 林蔚昀

Terrorysta, on patrzy

Bomba wybuchnie w barze trzynasta dwadzieścia.
Teraz mamy dopiero trzynastą szesnaście.
Niektórzy zdążą jeszcze wejść.
Niektórzy wyjść.

Terrorysta już przeszedł na drugą stronę ulicy.
Ta odległość go chroni od wszelkiego złego
no i widok jak w kinie:

Kobieta w żółtej kurtce, ona wchodzi.
Mężczyzna w ciemnych okularach, on wychodzi.
Chłopaki w dżinsach, oni rozmawiają.
Trzynasta siedemnaście i cztery sekundy.
Ten niższy to ma szczęście i wsiada na skuter,
a ten wyższy to wchodzi.

Trzynasta siedemnaście i czterdzieści sekund.
Dziewczyna, ona idzie z zieloną wstążką we włosach.
Tylko że ten autobus nagle ją zasłania.

Trzynasta osiemnaście.
Już nie ma dziewczyny.
Czy była taka głupia i weszła, czy nie,
to się zobaczy, jak będą wynosić.

Trzynasta dziewiętnaście.
Nikt jakoś nie wchodzi.
Za to jeszcze wychodzi jeden gruby łysy.
Ale tak, jakby szukał czegoś po kieszeniach i
o trzynastej dwadzieścia bez dziesięciu sekund
wraca po te swoje marne rękawiczki.

Jest trzynasta dwadzieścia.
Czas, jak on się wlecze.
Już chyba teraz.
Jeszcze nie teraz.
Tak, teraz.
Bomba, ona wybucha.

WISLAWA SZYMBORSKA

 

现在是2017年,世界并不太平。恐怖袭击事件接二连三,恐怖阴影笼罩全球,从伊斯坦布尔到巴格达,从威斯康星到圣彼得堡,从巴黎到伦敦……当炸弹一次次毫无预兆地在车站、广场、酒吧、剧院、购物中心人群密集处炸响前,那些隐身于人群中的恐怖分子,他们在想什么?他们,在看什么?

在辛波丝卡的这首《恐怖分子,他在看》之中,读者像一个摄影机一样,被放在对街,像恐怖分子看一场电影似地,看着无辜的人走进或走出这个死亡之地,并和恐怖分子一起读秒。读者获取的是恐怖分子的视角,但内心的焦灼、情感的起伏却在这短短的四分钟内和诗人一样产生剧烈的震颤。我们为那个躲过灭顶之灾的“小个子”感到庆幸,又为那个返身回去寻找没有价值的手套的“秃头胖子”感到痛惜,而那个“头绑绿色蝴蝶结”的女孩到底有没有走进酒吧,只有“等他们把人抬出来的时候”才知道。

辛波丝卡近乎冷静、克制的叙述和诗中弥漫开来的紧迫、恐怖气氛形成巨大的张力,让人想对着诗中的人呼喊,快离开这里!这里有炸弹!但是,没有人会听见。

炸弹即将在几分钟后炸响,而周边的人们浑然无知,时间一秒一秒流逝,空气变得凝固,超级英雄们争分夺秒赶往现场拆除炸弹、干掉恐怖分子,人们幸免于难……在很多电影里,我们见过太多类似的剧情套路。然而在现实却无比真实残酷,没有超级英雄,也没有谁来发出警告,炸弹按时炸响,现场哭喊震天、血肉四溅、一片狼藉,恐怖占据在每个人的心头。

这是恐怖分子的最残酷邪恶之处,他们将日常、平静的人世瞬间转变成人间炼狱。我们愤怒、憎恨、抗议,却不能阻止一颗炸弹按时炸响,我们也不能在人群中认出恐怖分子的面容,而危险,却潜伏在我们身边的每一处,每个人都是潜在的受害者。

愿世界和平。

荐诗 / 李小建(个人公众号:嬉皮诗)
2017/06/27

 

 

题图 / Alexandre

发表评论