锃亮的白昼，发声的海螺
那使得我赤裸着在两岸欢迎的呼喊中
走过我一生每个星期日的发声的海螺
让你的初次相识的风尽情的吹吧
展开一片娇柔的绿色草地
那儿太阳能够滚转他的头颅
能够用它的吻将罂粟花点燃起
罂粟花啊，由人们养育得这么美
以致它们酥胸上那唯一的标记
就是结束忧伤和获致自由纪念的
反抗的血题

我曾谈到爱，谈到玫瑰的健康
谈到那独自径直走入心中的曙光
谈到在海上安然信步的希腊
她总是携带着我
在裸身戴雪的山丘间一起远航

我将我的手伸给正义
飘渺的温泉，最壮丽的春天
我的天空深湛而不变
我所喜爱的一切都在不停地再生
我所喜爱的一切都永远在起点

作者 / 奥德修斯•埃里蒂斯
翻译 / 李野光

Μέρα στιλπνή αχιβάδα της φωνής που μ’ έπλασες
Γυμνόν να περπατώ στις καθημερινές μου Κυριακές
Ανάμεσ’ από των γιαλών τα καλωσόρισες
Φύσα τον πρωτογνώριστο άνεμο
Άπλωσε μια πρασιά στοργής
Για να κυλήσει ο ήλιος το κεφάλι του
Ν’ ανάψει με τα χείλια του τις παπαρούνες
Τις παπαρούνες που θα δρέψουν οι περήφανοι άνθρωποι
Για να μην είναι άλλο σημάδι στο γυμνό τους στήθος
Από το αίμα της αψηφισιάς που ξέγραψε τη θλίψη
Φτάνοντας ως τη μνήμη της ελευθερίας.

Είπα τον έρωτα την υγεία του ρόδου την αχτίδα
Που μονάχη ολόισα βρίσκει την καρδιά
Την Ελλάδα που με σιγουριά πατάει στη θάλασσα
Την Ελλάδα που με ταξιδεύει πάντοτε
Σε γυμνά χιονόδοξα βουνά.

Δίνω το χέρι στη δικαιοσύνη
Διάφανη κρήνη κορυφαία πηγή
Ο ουρανός μου είναι βαθύς κι ανάλλαχτος
Ό,τι αγαπώ γεννιέται αδιάκοπα
Ό,τι αγαπώ βρίσκεται στην αρχή του πάντα.

春天，自然的节律撩拨着人，蛰伏一冬的种种情感都喷薄地活动起来。春天会带来绝望和焦躁，但白的阳光嫩的花叶，带来更多的是敏锐的感受，和想要拥抱生命、想要做些什么的心情。

这首诗的作者埃里蒂斯，是一位纯正的爱琴海诗人，他的诗作处处体现希腊的文化传统，热爱自由、美、公正，追求希望和变革。而希腊文明，无论从兴起的时间还是精神气质上来看，都可以比作是人类文明的春天吧。所以，这首诗在内容上和透露出的理念上，都可以被称为一首来自春天的诗，散发着希腊特有的容光焕发的阿波罗气质。充满生命力的春日图景、“携带着我”的希腊、对世界的信赖……这首诗读来，像是一道光照在心上。在文明恒久的怀抱里，春天浩大美丽，美好的事物有起有落，但总会一再绽开。对正义、自由和生命，我们永远可以热爱和交托自己。

除了内容，语言也是这首诗动人之处，透彻而激荡。好的语言不只是让诗歌精致好看，它本身就具有生命，经由诗人的肉身显露神迹。语言通过与人类长久以来的精神积累相联结，与无限的意识海洋的浪涛相沟通，达成了无法解释的复杂的美。

诗的结尾如祷词，散发魔力，忍不住再读一遍：

我的天空深湛而不变
我所喜爱的一切都在不停地再生
我所喜爱的一切都永远在起点

这几天的北京，樱花、海棠、玉兰……各种花开得正盛，正好去阳光下走一走，让曙光向心里走一走。

荐诗 / 金腔鱼
2014/03/30

题图 / 佚名